Een liesbreuk of hernia inguinalis is een aandoening die bestaat uit een uitstulping van het buikvlies in de liesstreek waardoor organen die normaal in de buikholte zitten gaan uitpuilen. Een liesbreuk kan verschillende oorzaken hebben. Meestal is er sprake van een verzwakking van de buikwand. Dat kan aangeboren zijn, of het resultaat van zwaar tillen, overgewicht, problemen met de stoelgang of veel hoesten.
Het belangrijkste symptoom van een liesbreuk is een uitstulping in de lies en het scrotum. De patiënt merkt in het begin een zwelling in de lies op die opkomt bij persen en weer verdwijnt wanneer men stopt met persen of wanneer men gaat liggen. Later kan de patiënt de zwelling meestal zelf terugduwen. Een liesbreuk kan pijnlijk zijn, maar is dat niet altijd.
Andere symptomen van liesbreuk zijn:
Liesbreuken worden vlakker of verdwijnen wanneer ze zachtjes worden teruggeduwd of wanneer u gaat liggen. Na verloop van tijd hebben hernia’s de neiging om in omvang toe te nemen als de buikspierwand zwakker wordt en er meer weefsel uitpuilt.
Als de hernia niet kan worden teruggeduwd, is hij beklemd. Een hernia raakt beklemd als weefsel de zak van de hernia opvult. Dat is niet noodzakelijk een noodgeval, tenzij een darmlis strak beklemd raakt in de hernia, kan de bloedtoevoer naar dat deel worden afgesneden (strangulatie), waardoor weefsel afsterft. Een beknelde hernia is een medische noodsituatie die onmiddellijke actie vereist.
Liesbreuken kunnen operatief worden hersteld. Deze operatie kan noodzakelijk zijn wanneer er zich pijn, koorts, misselijkheid en overgeven voordoet of wanneer er sprake is van een beknelde hernia. Na een liesbreukoperatie bestaat de kans op herval, voornamelijk bij mannelijke patiënten.
De volgende factoren kunnen het risico op een liesbreuk verhogen:
Een liesbreuk kan worden vrij eenvoudig worden gediagnosticeerd door een medisch onderzoek. Een urinetest kan uitsluitsel bieden over een urineweginfectie. Andere testen kunnen helpen om andere aandoeningen uit te sluiten die kunnen bijdragen tot de hernia, zoals darmkanker of een longkanker die overmatig hoesten veroorzaakt.
Een chirurgische operatie is aanbevolen bij alle liesbreuken. Een operatie is noodzakelijk om complicaties, zoals strangulatie, te voorkomen. Bij kinderen wordt er bijna altijd geopteerd voor een operatie. Als de hernia kan worden teruggeduwd is de operatie niet-urgent en zal ze worden uitgevoerd op een praktisch tijdstip voor de patiënt. Als de uitstulping niet kan worden teruggeduwd, kan de operatie niet uitgesteld worden.
Er zijn twee types operaties.
Bij een open liesbreukherstel (ook de procedure van Lichtenstein genoemd) wordt er een lange incisie gemaakt in de lies. Puilt de hernia uit de buikwand, dan wordt hij terug op zijn plaats geduwd. Zit de hernia in het lieskanaal, dan moet hij worden teruggeduwd of operatief verwijderd.
De zwakke plek in de spierwand waar de hernia uitpuilt wordt klassiek hersteld door een stukje kunststof over het verzwakt gebied in de abdominale wand te plaatsen nadat de hernia is teruggeduwd. Bij deze open operatie kan de patiënt soms dezelfde dag naar huis, de hersteltermijn is ongeveer drie weken.
Laparoscopisch liesbreukherstelEen laparoscopisch liesbreukherstel (TEP) lijkt sterk op andere kijkoperaties. Onder algemene verdoving wordt een kleine snede gemaakt boven of in de navel. Een kleine camera met licht wordt door de snede naar binnen gebracht, de andere instrumenten door twee snedes in de onderbuik. Bij deze operatie kan de patiënt soms dezelfde dag naar huis; de hersteltermijn bedraagt een à twee weken.
Een TEP biedt de volgende voordelen ten opzichte van open liesbreukherstel:
Een laparoscopisch liesbreukherstel (TEP) houdt de volgende risico’s in:
Laparoscopisch liesbreukherstel is daarom niet aan te raden bij:
Sommige patiënten hebben een speciale voorbereiding nodig om het risico op complicaties te verlagen. Dit is onder andere het geval bij:
Dr. Yannick Nijs
Colorectale chirurg
St-Michiel Europaziekenhuis
Linthoutstraat 150, 1040 Brussel
+32 470 588 537
+32 2 614 37 20